"DÖRKENİLİ" OLMUŞ BİR KAYMAKAM DÜŞÜNÜN!

Vedalar zor olur...

İyi günler hatırlanır, yaşanmışlıklar bir bir akıl süzgecinden geçer...

Tatlı hatıralar göz önüne gelir...

Seviliyorsan eğer, herkes işini gücünü bırakır, helâlleşmek ve iyi temennilerde bulunmak için son bir kez kucaklaşmak ister...

Mütevaziysen, kibirden uzak, halkın içinden çıkmış biri gibi davranış sergilediysen, bulunduğun konum ne olursa olsun kullanmaya çalışmadıysan, makamda yükseldikçe insanların gözünde alçaldıysan, şov peşinde koşmayıp icraat yapıyorsan, halk seni sırtında taşır, yere göğe sığdıramaz...

Gönüllere taht kurmuşsundur bir kere...

Üzerinden uzun yıllar geçse de unutulmazsın...

Halk ismini altın harflerle kazımıştır beynine...

Evet;

Bir kaç gündür sosyal medyada döndükçe önüme düşen ve dikkatimi cezbeden bir videodan söz edeceğim bugün...

Belki de pek çoğunuz izlemiştir, hatta unutmuştur bile...

Fakat ben ilgimi çeken ve hoşuma giden yaşanmışlıkların daha fazla insana ulaşarak mesaj vermesi maksadıyla köşeme konu etme fikrimi gerçekleştirmek için sarılırım kağıt ve kaleme...

Geçtiğimiz günlerde, İki yıla yakın süredir Devrekani Kaymakamı olarak görev yapan Hüseyin Çamkerten'in, Bingöl'ün Kiğı ilçesine çıkan tayini dolayısıyla, ilçe halkının kalabalık katılımıyla gerçekleşen veda programında Kaymakam beyin konuşmasıydı dikkatimi cezbeden...

"Aslında bir veda değil, ara vermek diyelim" diye başlıyordu Kaymakam bey...

Kendini Dörkeni'nin bir evladı olarak tanımlıyor, iki yıl hizmet ettiği ilçeye Allah afet, musibet vermesin diye dua ediyor ve ilçe halkına kendi hakkı geçmediğini düşünüyor, geçmişse hakkını helal edip, ilçe halkından da helâllik talep ediyordu...

"Söz veripte yapamadığım ya da unuttuğum bir şey olmuşsa Rabbim helâlleşmeyi nasip etsin" diye namazdan sonra dua ettiğini söylüyordu...

Devrekani'de geçirdiği iki yılı özetlerken bölge ağzını çok iyi kullanarak "Gıcıyı topladık, et ekmeği yedik, beraber mantar toplamaya gittik, ibiyi yedik, Nasrullah'tan şu içtik, gambur köprüden geçtik, gapıyı da gıygaşuk bıraktık" sözleriyle gönülleri bir kere daha fethediyordu Kaymakam bey...

Kucaklaştığı her vatandaşa ismiyle hitap ediyor ve onunla yaşamış olduğu bir anıyı hatırlatıyor, çocukla çocuk, gençle genç, yaşlıyla yaşlı oluyor, samimiyeti ve içtenliğiyle damga vurduğu veda programında koca koca adamlar göz yaşlarına engel olamıyordu...

Veda ederken bile çalışma ekibinden biriyle kucaklaştığı esnada "Köy yollarında çalışırken, devletin malını gözetin" demeyi ihmal etmiyordu...

"Ayağına taş demesin, Allah en kısa zamanda Vali olmayı nasip etsin" dualarıyla uğurlanan Kaymakam bey son noktayı şu sözlerle koyuyordu.

"Ben de Dörkeni'yi şart olsun unutmayacağım"...

Kaymakam bey sizi tanımış olmasakta, hasbihal etmişliğimiz olmasa da, bu görselle tanımış kadar olduk, samimiyetinize inandık, mütevaziliğinize hayran kaldık. Allah başarılı hizmetlerinizi daim etsin. Allah yar ve yardımcınız olsun. Bizler de sizi unutmayacağız.

Bu videoyu izleyince ister istemez İnebolu'dan aynı şekilde yolcu edilen üç Kaymakam aklıma geldi...

Son 15 yıl içinde İnebolu'da görev yapan ve gönüllerde taht kuran Kaymakamlar İlhan Karakoyun, Gökhan Görgülüarslan ve Ahmet Vezir Baycar isimlerini hafızalarımıza kazıdık ve unutulmayanlar listesine yazdık.

Halkın içinde görev yapan, çarşıda-pazarda sıkça görülen, yetim ve öksüzü gözeten, rencide etmeden ihtiyaç sahiplerine devletin her daim yanında olduğunu hissettiren her bürokrat ilçemizden gözyaşlarıyla uğurlanmıştır ve uğurlanacaktır...

Bu bölge halkı kendisine hizmet edeni unutmaz.

İsmini altın harflerle kafasına yazar ve dualarını eksik etmez.

Bu böyle biline...

| Bu haber 2146 defa okunmuştur.