YAZARLIĞIN İLK NÜVELERİNİ ALDIĞIM KİTAPLAR!

Bazı insanlar vardır, kalemiyle yalnızca kelimeler, cümleler, paragraflar yazmakla kalmaz, hayatları değiştirir...

Bazı kitaplar vardır, kapağını açtığınız anda yalnızca bir hikayeye değil, kendi yolculuğunuza da başlarsınız.

Evet; ortaokul ve lise yıllarımda okuduğum pek çok kitap arasında unutamadığım, okudukça kendimden bir şeyler bulduğum ve inanılmaz etkilendiğim kitaplar vardır. Ahmet Günbay Yıldız'ın yazdığı "YANIK BUĞDAYLAR" ve "ÇİÇEKLER SUSAYINCA" isimli iki kitabın içeriği ve akıcılığı aradan geçen onlarca yıl sonra bile hatırımdadır.

Okuyanlar iyi bilir, fakat okumayanlara da anlatmak gerekir...

Ahmet Günbay Yıldız'ın kalemi yalnızca bir yazarın üretkenliği değil, bir duruşun, bir inancın ve bir medeniyet anlayışının da sesi niteliğindedir.

Onun kitaplarında sadece karakterler değil, bir neslin ruhu, hayalleri ve sancıları da yaşamıştır. Akıcı ve halk dili anlatımıyla eminim ki, onbinlerin okuma alışkanlığı kazanmasına yardımcı olan Yazarın kitaplarını okumam belki de yıllar sonra kalem tutan, yazı yazan biri olmama vesile olmuştur.

Ahmet Günbay Yıldız sadece bir yazar değil, muhafazakâr camianın hafızası, fikri öncüsü ve ahlâkla yoğrulmuş bir kalemin temsilcisidir.

Yine; Hekimoğlu İsmail'in "MİNYELİ ABDULLAH" kitabı, Şule Yüksel Şenler'in "HUZUR SOKAĞI" kitabı, bir döneme damgasını vuran, bizzat okumaktan feyiz aldığım kitaplardır.

Necip Fazıl Kısakürek, Sezai Karakoç, Nurettin Topçu ve adını sayamadığım pek çok yazarın kitaplarını açtığımızda sadece bilgi değil, bir inanç, bir diriliş, bir çağrı ile karşılaşılır. Ümmeti diriltmenin, imanlı şahsiyetler inşa etmenin, gençliği şöyle bir silkeleyip kendine getirmenin derdiyle dertlenmişlerdir.

Batı taklidini kitaplarına uyarlayan pek çok yazarın aksine, milli ve manevi duyguları okuyucularına nakşeden ve Türk kültürünü dünya yelpazesine orijinal haliyle tanıtan yazarlardır yukarıda ismini saydıklarım. Bu kitaplar savaşı değil de hep barışı, kardeşliği, ahlaklı insan olmayı okuyucularına geçirmeyi sanki görev bilmişlerdir.

"Edebiyat edepten gelir"...

Edebi bozmadan yazılan yazılar sürekliliği, kalıcılığı ve bıraktığı izlerle hatırlanır.

İdealist bir yazar olmak için sabır ve sebat şarttır.

Gülün yaprağına duygularını nakış gibi işleyen fakat gülün dokusunu bozmayan yazarlar kalıcıdır.

Ne mutlu ki; bu minvalde yazarlarımız var.

Ne mutlu ki; bu yazarları okuyan onbinlerce gencimiz, gönül insanımız mevcut...

Bu yazarların ve yazdıkları kitapların vicdanlı bir toplumun inşası için yazılmış manifestolar olduğunu, adaleti, merhameti ve sorumluluğu aşıladığını, modern karmaşada kaybolanlara hakikatin yolunu tarif ettiğini söyleyebiliriz.

Tabii ki bunlar okumakla ve okumayı aşılamakla, satırlarda gizli hakikati fark emekle başlayacaktır.

| Bu haber 220 defa okunmuştur.